Outback Jack and Jill

Met de nieuwe pacemaker voor Rose en veel geslenter voor ons zijn we vanuit Adelaide naar het noorden richting Alice Springs gereden. Al snel na Port Augusta zaten we in de Australian Desert… Erg warm, droog, veel vliegen en veel groen in het rode zand! Niet helemaal wat we verwacht hadden, want er leeft hier redelijk wat flora en fauna, zeker de moeite waard!

Onze eerste stop (donderdag) was in een bush camping waar we de nacht door hebben gebracht, met een buurman die ´s ochtend zoetwaterkrabbetjes uit de rivier viste.
Vanuit de bush zijn we richting Woomera (vrijdag) gereden, waar een grote `geheime` legerbasis heeft gezeten. Hier zijn vroeger veel raketten getest, maar nu vooral spaceshuttles voor de europese unie. Onderweg zijn we nog door het plaatsje Quorn gereden, waar veel outback films zijn opgenomen.

In Woomera hebben we bij een roadhouse overnacht (eigenlijk een groot tankstation wat je veel in films ziet) en zijn we ´s ochtends (zaterdag) doorgereden richting Cooper Pedy. Hier ligt de grootste Opaalmijn ter wereld, maar het stadje was een beetje uitgestorven om 12 uur `s middags op een zaterdag. Na een korte stop in Cooper Pedy zijn we doorgereden naar de breakaways, waarvoor we met Rose 25 km over een dirtroad zijn gereden. Ze heeft zich goed gehouden, waardoor wij van het uitzicht hebben kunnen genieten.

Na het uitwaaien bij de breakaways zijn we verder richting het noorden gesjeesd en hebben we in Marla nog even een tussenstop gemaakt om wat te eten. Na een lekkere warme maaltijd zijn we naar Kulgera gereden, onze eerste stop in Northern Territory. Net als in Woomera was hier alleen een roadhouse, waar we op een soort van camping hebben gestaan om de nacht door te brengen.

Vanuit Kulgera (zondag) zijn we naar Uluru gereden! Eerst even op de camping alvast ingechecked, zodat we ´s avonds de zonsondergang niet hoefden te missen. Het National Park oprijdend zagen we hem in de verte al liggen, waanzinnig! Ondertussen was het kwik al opgelopen tot 36 graden en hebben we een korte wandeling langs de rots gemaakt. Na een rondje bij het Visitors Centre en een hapje eten, zijn we naar de zonsondergang gekeken. Ons was verteld dat deze rond kwart voor 8 zou zijn, maar op kwart over 8 was het bij ons nogsteeds licht... Bleek dat er hier weer een andere tijdzone was, het tijdsverschil met Nederland is nu 8,5 uur. Een half uurtje wachten nog op de zonsondergang, maar het was het waard!

Na een kort nachtje op de camping zijn we naar de zonsopgang bij Uluru gaan kijken (maandag), de zonsopgang was al weer om kwart voor 6 (nu wel de goede Northern Territory time;)). Toen de zon goed en wel op was, hebben we met Uluru op de achtergrond goed ontbeten ter voorbereiding op de wandeling om Uluru heen. Ook behoord het beklimmen van Uluru tot de mogelijkheden om te doen. Wij hebben er bewust voor gekozen dit niet te doen uit respect voor de Aboriginals. Voor hun is dit een heilig ritueel, niet bedoelt als toeristische attractie.

Een ander must see op het National Park zijn de Kata Tjuta, de hoofden of the Olga`s. Ook hier hebben we lekker gewandeld en genoten van het uitzicht.

Dinsdag zijn we vroeg opgestaan voor een hike bij de Kings Canyon, wat een uitzicht daar. Na een klim van 20 warme minuten (het is hier ongeveer 36 graden!) stonden we 100 meter hoger op de `Rim’. Genietend van het uitzicht en het zonnetje hebben we een flinke klim en tocht van 6 kilometer gemaakt. Uitgeput maar voldaan zijn we in de namiddag richting Alice Springs gereden, waar we vandaag (woensdag) zijn aangekomen. Vandaag en morgen zullen we dit kleine, maar sfeervolle stadje gaan verkennen.

De kilomterteller heeft ondertussen al een kleine 3000 kilomters extra erbij en Rose houdt zich goed onder de hitte, net als wij ;).